คืนนี้ท้องฟ้าไม่มีดาวสักดวง
นั่งมองดวงจันทร์มีเพียงความเหงารอบตัว
คิดถึงแต่เธอคนที่อยู่ไกลจนลับตา
ไม่ว่าเป็นอย่างไรตอนที่ต้องไกลและลับมา
ช่วงนี้สบายดีไหมทำไมไม่ค่อยได้ข่าวเลย
ตรงนั้นเธอเป็นอย่างไรส่วนฉันก็เป็นเหมือนอย่างเคย
นั่งมองฟ้าหวังว่าสักวันจะได้เจอ
ฝากลมหนาวเอาความคิดถึงไปให้เธอที
ยิ่งหนาวมากขึ้นเท่าไร
ยิ่งทำให้คิดถึงเธอเป็นอย่างไร
เพราะว่าฉันคิดถึงเธอแทบขาดใจ
พอลมหนาวพัดมาทำให้อ่อนไหว
โอ้ที่รักข้างเธอมีใครอยู่ไหม
เหงาเหมือนกันหรือเปล่า คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
เพราะว่าฉันคิดถึงเธอมากกว่าใคร
อากาศเริ่มหนาวหัวใจเริ่มจะอ่อนไหว
มันทำให้เหงา
มันทำให้คิดถึงเธอ
ถึงปลายปี เดี๋ยวจะรีบ แบกกระเป๋านั่งรถเร่งกลับไปหา
หนีจากเมืองหลวงไปซบตักคนที่บ้านนา
ก็จากมาไกลแสนไกล และแม้จะมองทางไหน
ก็เห็นแต่เพียงแสงไฟ
และนี่หรือที่เขาเรียกกันว่าเมืองหลวง
ท่ามกลาง แสงไฟศิวิไลซ์แต่ยังคงหนาว
อีกไม่กี่วันฉันก็กลับเดี๋ยวจะไปนั่งนับดาว
ก็อุ่นหัวใจ ข้างกายมีเธอในขณะที่นั่งผิงไฟ
ถึงจะหนาวเพียงใด ขอแค่มีเธออยู่
ก็อบอุ่นทั้งตัวและใจ เมื่อตอนที่ได้เจอ
เพราะว่าฉันคิดถึงเธอแทบขาดใจ
พอลมหนาวพัดมาทำให้อ่อนไหว
โอ้ที่รักข้างเธอมีใครอยู่ไหม
เหงาเหมือนกันหรือเปล่า คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
เพราะว่าฉันคิดถึงเธอมากกว่าใคร
อากาศเริ่มหนาวหัวใจเริ่มจะอ่อนไหว
มันทำให้เหงา
มันทำให้คิดถึงเธอ